1. ΣΤΡΕΣ - Προσωπική Ανάπτυξη & Ευημερία / Συλλογικό έργο
Στα 25 κεφάλαια του βιβλίου επιχειρείται μια προσπάθεια αναλυτικής διερεύνησης του σημαντικού ρόλου των στρεσογόνων προσωπικών και κοινωνικών παραγόντων οι οποίοι θέτουν σε σοβαρή διακινδύνευση την ψυχοσωματική ισορροπία του σύγχρονου ανθρώπου και καθορίζουν σε μεγάλο ποσοστό τα επίπεδα της προσωπικής του ανάπτυξης και ευεξίας. Είναι προφανές ότι στη σημερινή εποχή η αναβάθμιση του επιπέδου ποιότητας ζωής καθώς και της προσωπικής ευεξίας είναι δυνατό να επιτευχθεί με την ουσιαστική συμβολή της πολιτείας και των εμπλεκόμενων φορέων (εργασίας, εκπαίδευσης, υγείας κ.ά.) δεδομένου επίσης ότι η πλειοψηφία του δυτικού τουλάχιστον κόσμου έχει κατακτήσει πλέον ένα υψηλό επίπεδο υλικών παροχών και μέσων που θα μπορούσαν να συμβάλουν σημαντικά προς την κατεύθυνση αυτή.
Η Αναστασία Γαλακτίδου έχει συμμετάσχει στη συγγραφή του 2ου κεφαλαίου του παρόντος βιβλίου, στο οποίο αναπτύσσεται η θεωρία της επαγγελματικής εξουθένωσης και πως αυτή επηρεάζεται από την διοίκηση ενός οργανισμού. Αναλύεται και προτείνεται το μετασχηματιστικό μοντέλο ηγεσίας, ως το πλέον σύγχρονο μοντέλο διοίκησης ανθρώπινου δυναμικού, η εφαρμογή του οποίου επιδρά θετικά στην εργασιακή ζωή των εργαζομένων. Παράλληλα, γίνεται εκτενής αναφορά στη σχέση της ηγεσίας με το φύλο, το πολιτισμικό πλαίσιο και το συναίσθημα στους εργασιακούς χώρους.
2. Διοικώντας «μεγάλες» προσωπικότητες
Η επιτυχημένη αλληλεπίδραση μεταξύ του διευθυντικού στελέχους και του ανθρώπινου δυναμικού που διοικεί, προκαλείται από έναν τρίτο ανεξάρτητο παράγοντα, ο οποίος αναφέρεται στην προσωπικότητα του εργαζόμενου, στα θεμελιώδη εσωτερικά του γνωρίσματα.
Αναλυτικά όλη η δημοσίευση στον ακόλουθο σύνδεσμο:
3. Ο Παρθενικός Υμένας και η Απώλεια της Παρθενίας
Ψυχαναλυτική μελέτη επί της γυναικείας σεξουαλικότητας βασιζόμενη στο άρθρο των Deanna Holtzman and Nancy Kulish (1996). “Nevermore: The Hymen And The Loss Of Virginity”
Αναλυτικά όλη η δημοσίευση στον ακόλουθο σύνδεσμο:
Ο Παρθενικός Υμένας και η Απώλεια της Παρθενίας
4. Sergei Konstantinovitch Pankejeff
«Ονειρεύτηκα ότι ήταν νύχτα και ότι ήμουν ξαπλωμένος στο κρεβάτι» περιγράφει σε ένα όνειρό του ο Sergei Konstantinovitch Pankejeff ή Pankeyev (1886-1979) Ρώσος αριστοκράτης, ασθενής του Φρόυντ που πέρασε στην ιστορία με το ψευδώνυμο Wolf Man (Λυκάνθρωπος). «Ξαφνικά το παράθυρο άνοιξε μόνο του, ήμουν κατατρομαγμένος βλέποντας λευκούς λύκους να κάθονται στη μεγάλη καρυδιά. Ήταν έξι ή επτά. Ήταν κάτασπροι, και έμοιαζαν περισσότερο με τσοπανόσκυλα, έχοντας μεγάλες ουρές σαν των αλεπούδων και τα αυτιά τους ήταν τεντωμένα όπως ορθώνονται των σκύλων που ακούνε προσηλωμένοι κάτι. Κυριολεκτικά τρομοκρατημένος, προφανώς από το φόβο μου μην με φάνε οι λύκοι, ξύπνησα φωνάζοντας (Φρόυντ 1918).
Το όνειρο του Sergei διαδραμάτισε πολύ σημαντικό ρόλο στη διατύπωση της θεωρίας του Freud για την ψυχοσεξουαλική ανάπτυξη και αποτέλεσε σημαντικότατη βάση για την ανάπτυξη γενικότερα των θεωριών του.
Ποιος όμως κρύβεται πίσω από το διάσημο όνειρο;
Μια μελέτη για το ποιος ήταν ο «Άνθρωπος με τους Λύκους».
Αναλυτικά όλη η δημοσίευση στον ακόλουθο σύνδεσμο:
Sergei Konstantinovitch Pankejeff: Ποιος ήταν ο άνθρωπος με τους λύκους
5. Η Εξόριστη Γλώσσα
«Η μητρική γλώσσα δεν είναι απαραίτητα αυτή που μιλούμε καλύτερα, ούτε αυτή που μας επιτρέπει να πούμε τα περισσότερα. Πρόκειται αναμφίβολα για τη γλώσσα στην οποία μοιραζόμαστε με τους άλλους αυτά που δεν λέγονται. Μητρική γλώσσα είναι αυτή που αντιστέκεται περισσότερο, που κρύβει καλύτερα τα ίχνη, τις ουλές, που διατηρεί τους μώλωπες των πληγμάτων που δεχτήκαμε». (Απόσπασμα από το διάλογο της ψυχαναλύτριας Ράντμιλα Ζυγούρη με την Άννα Αγγελοπούλου στο τμήμα της εισαγωγής του βιβλίου της «Ο άγνωρος δεσμός. Για τη μεταβίβαση στην ψυχανάλυση»)
Τι συμβαίνει όταν ο αναλυτής και ο αναλυόμενος δεν επικοινωνούν στη μητρική τους γλώσσα, αλλά σε κάποια άλλη; Τι κρύβεται πίσω από την επιλογή της γλώσσας στην θεραπεία;
Αναλυτικά όλη η δημοσίευση στον ακόλουθο σύνδεσμο:
6. “Αποπλανώ άρα υπάρχω”
Η αδυναμία σύνδεσης και εμβάθυνσης στη συντροφική σχέση είναι συχνή στα άτομα με ναρκισσιστική διαταραχή. Γνωρίζουν την τέχνη της αποπλάνησης, αλλά αδυνατούν να αφεθούν στον έρωτα. Εμφανίζονται ως πρόσωπα που μπορούν να εκπληρώσουν τις συναισθηματικές προσδοκίες του άλλου, προσφερόμενα σαν απόλυτοι σύντροφοι, ώστε ο αποπλανημένος άνθρωπος να βιώνει τη μαγεία του να είναι ο εκλεκτός, ο αγαπημένος.
Όμως στην πραγματικότητα η επιθυμία του ναρκισσιστή για τον άλλο πηγάζει από την ανάγκη να νιώσει ο ίδιος επιθυμητός.
“Αποπλανώ άρα υπάρχω!”
Δεν αναζητά την αυθεντική συνάντηση με τον άλλο, αλλά την κατάκτησή του. Όσο πιο αφοσιωμένος του είναι και συμμορφώνεται άνευ όρων στις προσδοκίες του, τόσο αυξάνεται η αυτοεκτίμηση και αυτοαξία του ναρκισσιστικού ανθρώπου.
Η ανάγκη του για διαρκή επιβεβαίωση ή συνεχείς κατακτήσεις, φανερώνει την πραγματική του πενία, την αδυναμία του να αγαπήσει τη μοναδικότητα και την ιδιαιτερότητα του/της συντρόφου του.
Η αυτοεκτίμησή του είναι τόσο εύθραυστη, που η παραμικρή αρνητική κριτική ή ματαίωσή, του προκαλεί οδυνηρά συναισθήματα εκμηδένισης, αναξιότητας και απώλειας της ταυτότητας του.
“Δεν σε έχω ανάγκη” λέει ο ναρκισσιστής με τη συμπεριφορά του, ενώ στην
πραγματικότητα θα έπρεπε να λέει: “Δεν μπορώ να επιτρέψω στον εαυτό μου την
πολυτέλεια να σε έχει ανάγκη, είμαι πολύ τρωτός για να αντιμετωπίσω αυτόν τον κίνδυνο,δεν μπορώ να αντέξω τόσο άγχος να φανερώσω τα ελλείμματα μου”.
Για να μην αποκαλυφθούν τα ελλείμματα και οι αδυναμίες του, καταλήγει να αναζητά την άσκηση εξουσίας στην συντροφική σχέση. Η καθυπόταξη και η συμμόρφωση του άλλου συντηρεί τη σχέση και μόνο μέσα από την αυταπάρνηση ο/η σύντροφος επιβιώνει.
Απαρνείται τις επιθυμίες, τα όνειρά, τις ελπίδες, τις φιλοδοξίες, τις σεξουαλικές και υλικές του/της ανάγκες, οτιδήποτε δηλαδή θα μπορούσε να προκαλέσει ρήξη στην ψευδή αυτοεκτίμηση του ναρκισσιστή.
“Αποπλανώ άρα υπάρχω, αποπλανώ για να επιβεβαιώσω την ύπαρξή μου”.
7. Η επιθυμία γεννάται στην παρουσία ή στην απουσία;
Μητέρα του Έρωτα, σύμφωνα με τη μυθολογία ήταν η «Πενία» και πατέρας του ο «Πόρος».
Με μια πρώτη ματιά φαίνεται ότι η συνένωση δύο αντίθετων ιδιοτήτων, της στέρησης (Πενίας) και της αφθονίας (Πόρος) δημιουργούν το μυστήριο του Έρωτα. Ωστόσο, δεν πρόκειται για αντίθεση, όσο για μια αλληλοσυμπλήρωση που διασώζει τον έρωτα. Μόνη η αφθονία χωρίς τη στέρηση και την απορία οδηγεί στον κορεσμό και στο θάνατο του έρωτα, ενώ μόνη η στέρηση δίχως την αφθονία οδηγεί σε κενό, σε πόνο, σε ανεκπλήρωτο έρωτα.
Η επιθυμία λοιπόν γεννάται στην απουσία μετά την παρουσία… και διατηρείται ζωντανή μέσα από τη συνύπαρξη και αλληλοδιαδοχή τους.
8. Η άχρονη στιγμή των ερωτευμένων
Γιατί οι ερωτευμένοι χάνουν την αίσθηση του χρόνου όταν συναντά ο ένας τον άλλο; Ενώ τη στιγμή του αποχωρισμού τους νιώθουν οτι ο χρόνος κύλησε γοργά και ενώ όταν είναι χώρια αισθάνονται οτι κυλάει βασανιστικά αργά, μόνο όταν συναντά ο ένας τον άλλο ο χρόνος σταματά. Όταν μοιράζονται μαζί το πάθος τους, σε μια αγκαλιά, σε ενα κοίταγμα, σε ένα νεύμα, αισθάνονται οτι ολοκληρώνονται. Σε μια στιγμή αγκαλιάς, σε μια στιγμή τρυφερότητας, σε μια στιγμή πάθους. Είναι εκείνη η στιγμή που αναβιώνουν μια εμπειρία απόλυτης πληρότητας, αφού αποτελούν το μοναδικό "αντικείμενο" επιθυμίας του άλλου. Αυτή η εμπειρία ανάγεται ασυνείδητα στην βρεφική ανάμνηση ότι κάποτε ως βρέφος αποτελούσε το μοναδικό "αντικείμενο" επιθυμίας της μητέρας, όπου στιγμιαία σε μια αγκαλιά εκπλήρωναν όλες τις ανάγκες θρέψης, δίψας, αποδοχής και θαλπωρής. Ήταν η στιγμιαία αγκαλιά που ολοκλήρωνε κάθε προσδοκία για να αγαπηθεί. Στην αγκαλιά του ερωτευμένου λοιπόν, αναβιώνεται εκείνο το παρελθόν μέσα στο παρόν. Παρελθόν και παρόν ταυτίζονται, συγχρονίζονται και ο χρόνος σταματά. Και ενώ στην πραγματικότητα ο χρόνος κυλά και το πέρασμα του για κάθε άνθρωπο αποτελεί άγχος, εντούτοις ο ερωτευμένος, χωρίς άγχος, θα αντάλλαζε όλο του τον χρόνο έστω για μια στιγμή...αφού ο χρόνος γίνεται άχρονος, παύει να κυλά..παύει να υπάρχει!
9. Όταν ο πόνος αποτελεί το τίμημα της αγάπης
Μια άλλη όψη της λαϊκής ρήσης «μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα» φανερώνουν τα λόγια του γνωστού κωμικού Γούντυ Άλεν που αναφέρουν ότι: «Το να αγαπάς σε κάνει να υποφέρεις. Για να αποφύγεις να υποφέρεις, πρέπει να μην αγαπήσεις. Αλλά τότε, θα υποφέρεις από την έλλειψη της αγάπης».
Φαίνεται ότι για κάποιους ανθρώπους το “υποφέρειν” αποτελεί μονόδρομο, καθώς αισθάνονται ότι έχουν να επιλέξουν μεταξύ μιας αγάπης που πληγώνει ή μιας απέραντης μοναξιάς.
Ωστόσο όταν δίνουμε μόνο δύο διαστάσεις σε ένα πρόβλημα, η παράφραση του παραπάνω σκεπτικού θα ήταν ότι τελικά για κάποιους ανθρώπους η επιλογή της αγάπης που πληγώνει και σε κάνει να υποφέρεις, αποτελεί πολύ καλύτερη λύση από τη μοναξιά.
Ο φόβος δηλαδή της εγκατάλειψης φαντάζει πολύ πιο τρομακτικός από τον ψυχικό πόνο που προκαλεί μια ανεπιτυχής σχέση. Μεταξύ της εγκατάλειψης, του κενού, του άδειου, της μοναξιάς είναι προτιμότερη η ψυχική οδύνη.
Άλλες φορές ο φόβος της εγκατάλειψης γίνεται ισχυρότερος ακόμη και από τον φόβο του θανάτου. Τέτοια παραδείγματα αποτελούν και ορισμένες κακοποιητικές σχέσεις που οδηγούν σε απόγνωση ή σε κίνδυνο για τη σωματική ακεραιότητα του ατόμου, αλλά δεν λήγουν ποτέ.
Το κρυφό μήνυμα που ενυπάρχει σε αυτές τις επιλογές είναι ότι η ανάγκη για επαφή και επικοινωνία είναι ίσως μεγαλύτερη από κάθε άλλη ανάγκη. Μια κακή συμπεριφορά γίνεται πιο ανεκτή από την αδιαφορία του άλλου. Η απομόνωση και η παραμέληση γίνεται δυσβάστακτη και λιγότερο επιθυμητή ακόμη και από την επιθυμία για ψυχική ή σωματική ασφάλεια.
Υπό αυτές τις συνθήκες τα άτομα αποκτούν ανθεκτικότητα στον πόνο. Αναπόφευκτα συσχετίζουν τη συναισθηματική επαφή με τον πόνο. Ο πόνος αποτελεί το τίμημα της αγάπης, γίνεται το σύμπτωμα του έρωτα ή της θυσίας για τον άλλο.
Μια πολύ ενδιαφέρουσα έρευνα για την ψυχολογία των γυναικών που έχουν κακοποιηθεί κατέληξε στο εξής συμπέρασμα: (Rasmussen, 1998, p. 220)
«Όταν απομακρύνονταν από τους συζύγους τους, τα περισσότερα από αυτά τα θύματα βυθίζονταν σε μια άβυσσο απόλυτης απελπισίας, εμφανίζοντας μείζονα κατάθλιψη και χαμηλή λειτουργικότητα…Πολλές γυναίκες ανέφεραν ότι ένιωθαν ανίκανες να φάνε, να σηκωθούν από το κρεββάτι τους και να επικοινωνήσουν με τους άλλους. Ένα από τα θύματα περιέγραψε την εξής κατάσταση: “Όταν ήμασταν χώρια, δεν ήξερα πώς να σηκωθώ το πρωί… το σώμα μου ξεχνούσε να φάει, κάθε μπουκιά ήταν σαν πέτρα μέσα στο στομάχι μου”. Τα βάθη στα οποία βυθίζονταν όταν βρίσκονταν μόνες, ήταν οδυνηρότερα από οποιαδήποτε κατάσταση δυσφορίας βίωναν, όταν κακοποιούνταν από τους συντρόφους τους».
Ωστόσο, ο φόβος της εγκατάλειψης δεν αποτελεί ζήτημα ταυτότητας φύλου, αλλά πανανθρώπινο αίσθημα. Άλλοτε περισσότερο, άλλοτε λιγότερο ενυπάρχει, κρύβεται ή εκδηλώνεται στην ψυχή του κάθε ατόμου.
Τότε η παροχή στεγανής καθοδήγησης ή στείρας συμβουλευτικής για τον τερματισμό μιας σχέσης που πληγώνει δεν αποτελεί λύση. Στερεότυπες φράσεις «μα γιατί δε φεύγεις;», «βρες τη δύναμη να χωρίσεις», απομονώνουν πολύ περισσότερο τα άτομα που ζουν στον πόνο και τα οδηγούν στην επανάληψη μιας παρόμοιας επιλογής.
Για να ανοίξουν νέοι δρόμοι χρειάζεται μια άνευ όρων αποδοχή των επιλογών τους, κατανόηση των συναισθημάτων τους, αφήγηση της ιστορίας τους, αγκάλιασμα των φόβων τους, ώστε κάποια στιγμή να δουν ότι η αγάπη επουλώνει τις πληγές. Δεν πονάει.
10. Να σου πω μια ιστορία…
”Ήταν μια φορά ένας κύριος που έκανε ένα ταξίδι στην Ευρώπη. Όταν έφτασε στο Ηνωμένο Βασίλειο, αγόρασε από το αεροδρόμιο έναν οδηγό με τα κάστρα των νησιών. Κάποια είχαν συγκεκριμένες μέρες επισκέψεων και άλλα πολύ αυστηρό ωράριο. Αλλά αυτό που του τράβηξε την προσοχή, ήταν ένα που παρουσιαζόταν με τη φράση «Η επίσκεψη της ζωής σου».
Στις φωτογραφίες τουλάχιστον, φαινόταν ένα κάστρο ούτε λιγότερο ούτε περισσότερο εντυπωσιακό από τα άλλα, αλλά είχε ιδιαίτερες συστάσεις. Ο οδηγός εξηγούσε πως για λόγους που θα γίνονταν κατανοητοί αργότερα, οι επισκέπτες δεν πλήρωναν είσοδο εκ των προτέρων αλλά ήταν απαραίτητο να κλείσουν από πριν ραντεβού δηλαδή ημέρα και ώρα. Η διαφορετική αυτή πρόταση του είχε κινήσει την περιέργεια, και το ίδιο απόγευμα ο άνθρωπος τηλεφώνησε από το ξενοδοχείο του και έκλεισε ραντεβού.
Όλα λειτουργούν πάντα με τον ίδιο τρόπο στον κόσμο. Αρκεί να έχει κάποιος ένα σημαντικό ραντεβού κάποια συγκεκριμένη ώρα και ανάγκη να είναι ακριβής, για να μπερδευτούν όλα. Η περίπτωση αυτή δεν αποτέλεσε εξαίρεση, και δέκα λεπτά αργότερα από τη συμφωνημένη ώρα, ο τουρίστας έφτασε στο παλάτι. Παρουσιάστηκε σ’ έναν άντρα με καρό φούστα, που τον περίμενε και τον καλωσόρισε.
-«Οι υπόλοιποι μπήκαν ήδη με τον ξεναγό;» ρώτησε αφού πρώτα δεν είδε κανέναν άλλο επισκέπτη.
-«Οι υπόλοιποι;» ανταπέδωσε την ερώτηση ο άντρας. «όχι οι επισκέψεις είναι ατομικές και δεν προσφέρουμε ξεναγούς»
Χωρίς καμιά αναφορά στο ωράριο, του εξήγησε λίγο την ιστορία του κάστρου και του ανέφερε τι να προσέξει ιδιαιτέρως: τις τοιχογραφίες, τις πανοπλίες στη σοφίτα, τον πολεμικό εξοπλισμό στη Βόρεια αίθουσα, τις κατακόμβες κάτω από τη σκάλα και το δωμάτιο βασανιστηρίων στο μπουντρούμι. Αφού είπε αυτά του έδωσε ένα κουτάλι και του ζήτησε να το κρατήσει οριζόντιο, με το κοίλο μέρος προς τα πάνω.
-«Κι αυτό τι;» ρώτησε ο επισκέπτης
-«Εμείς δεν εισπράττουμε την άδεια εισόδου στο κάστρο. Για να κοστολογήσουμε την επίσκεψή σας καταφεύγουμε σε αυτό το σύστημα. Κάθε επισκέπτης κρατάει ένα κουτάλι σαν αυτό, γεμάτο μέχρι πάνω με ψιλή άμμο. Εδώ χωράνε ακριβώς 100 γραμμάρια. Μετά την περιήγηση σας στο κάστρο, ζυγίζουμε την άμμο που έχει μείνει στο κουτάλι και σας χρεώνουμε μια λίβρα για κάθε γραμμάριο που έχετε χάσει. Ένας τρόπος για να βρούμε το κόστος της καθαριότητας» εξήγησε.
-«Κι αν δεν χάσω ούτε ένα γραμμάριο;»
-«Α αγαπητέ μου κύριε, τότε η επίσκεψη σας στο κάστρα θα είναι δωρεάν»
Ο άνθρωπος αν και έκπληκτος, βρήκε την πρόταση διασκεδαστική και, αφού είδε τον οικοδεσπότη να ξεχειλίζει το κουτάλι με άμμο, ξεκίνησε την περιήγησή του. Έχοντας εμπιστοσύνη στις κινήσεις του, ανέβηκε πολύ αργά τις σκάλες με το βλέμμα καρφωμένο στο κουτάλι. Όταν έφτασε πάνω, στην αίθουσα με τις πανοπλίες, προτίμησε να μην μπει γιατί σκέφτηκε πως ο αέρας θα έπαιρνε την άμμο κι έτσι αποφάσισε να κατέβει προσεκτικά. Περνώντας από την αίθουσα με τις πολεμικές μηχανές, κάτω από τη σκάλα, συνειδητοποίησε πως για να τις δει καλά, θα έπρεπε να κρατηθεί από τα κάγκελα και να σκύψει πολύ. Δεν ήταν επικίνδυνο για την σωματική του ακεραιότητα, αλλά συνεπαγόταν πως θα έχανε κάτι από το περιεχόμενο του κουταλιού, οπότε συμβιβάστηκε να το κοιτάξει από μακριά. Τι ίδιο του συνέβη και με την υπερβολικά απότομη σκάλα που οδηγούσε στα μπουντρούμια. Καθώς επέστρεφε από το διάδρομο στο σημείο εκκίνησης, κατευθύνθηκε ικανοποιημένος προς τον άνθρωπο με τη σκωτσέζικη φούστα που τον περίμενε με μια ζυγαριά. Εκεί άδειασε το περιεχόμενο του κουταλιού και περίμενε την ετυμηγορία του άντρα.
-«Εκπληκτικό, χάσατε μόνο μισό γραμμάριο» ανακοίνωσε, «σας συγχαίρω. Όπως εσεις προβλέψατε, αυτή η επίσκεψη δε θα σας στοιχίσει τίποτα»
-«Ευχαριστώ»
-«Ευχαριστηθήκατε την επίσκεψη;» ρώτησε στο τέλος ο οικοδεσπότης.
Ο τουρίστας δίστασε και τελικά αποφάσισε να φανεί ειλικρινής.
-«Η αλήθεια είναι πως όχι και πολύ. Ήμουν τόσο απασχολημένος με το να προσέχω την άμμο, που δεν μπόρεσα να δω αυτό που μου είπατε.»
-«Μα αυτό είναι φριχτό! Κοιτάξτε, θα κάνω μια εξαίρεση. Θα σας ξαναγεμίσω το κουτάλι, γιατί είναι ο κανονισμός, αλλά τώρα ξεχάστε πόσο θα χυθεί: μένουν 12 λεπτά μέχρι να έρθει ο επόμενος επισκέπτης. Να πάτε και να γυρίσετε πριν φτάσει»
Χωρίς να χάσει χρόνο, ο άνθρωπος πήρε το κουτάλι κι έτρεξε στη σοφίτα. Όταν έφτασε έριξε μια γρήγορη ματιά σε ότι υπήρχε εκεί, και κατέβηκε τρέχοντας στα μπουντρούμια γεμίζοντας τις σκάλες με άμμο. Δεν περίσσευε ούτε μια στιγμή γιατί τα λεπτά περνούσαν, και σχεδόν πέταξε προς το πέρασμα κάτω από τη σκάλα, όπου, σκύβοντας για να μπει του έπεσε το κουτάλι και χύθηκε όλο το περιεχόμενό του. Κοίταξε το ρολόι του. Είχαν περάσει έντεκα λεπτά. Ξανά, χωρίς να δει τις πολεμικές μηχανές, έτρεξε μέχρι τον άνθρωπο στην είσοδο, στον οποίο παρέδωσε το άδειο κουτάλι.
-«Αυτή τη φορά χωρίς άμμο λοιπόν, αλλά μην ανησυχείτε, έχουμε κάνει μια συμφωνία. Πώς ήταν; Ευχαριστηθήκατε την επίσκεψη;»
Ξανά ο επισκέπτης δίστασε μερικές στιγμές.
-«Η αλήθεια είναι πως όχι» ομολόγησε στο τέλος. «Ήμουν τόσο απασχολημένος να γυρίσω πριν φτάσει ο επόμενος, που έχασα όλη την άμμο, αλλά και πάλι δεν το ευχαριστήθηκα καθόλου.»
Ο άνθρωπος με την πίπα άναψε την πίπα του και του είπε:
-«Υπάρχουν κάποιοι που περπατούν στο κάστρο της ζωής τους προσπαθώντας να μην τους κοστίσει τίποτα, και δεν μπορούν να το ευχαριστηθούν. Υπάρχουν άλλοι που βιάζονται τόσο να φτάσουν νωρίς, που χάνουν τα πάντα χωρίς και αυτοί να ευχαριστηθούν τίποτα. Κάποιοι λίγοι μαθαίνουν αυτό το μάθημα και παίρνουν τον χρόνο τους για κάθε διαδρομή. Ανακαλύπτουν και απολαμβάνουν την κάθε γωνιά, το κάθε βήμα. Ξέρουν πως δε θα είναι δωρεάν, αλλά καταλαβαίνουν ότι το κόστος του να ζεις, αξίζει τον κόπο.»”
Απόσπασμα από το βιβλίο του Χόρχε Μπουκάι «Να σου πω μια ιστορία.»
11. Εκπαιδευτικό Εργαστήριο με θέμα: "Συνεργαζόμενοι Ενάντια στην Ενδοοικογενειακή Βία"
Την Πέμπτη 24 Μαΐου 2018, η κα Αναστασία Γαλακτίδου, Κλινική Κοινωνική Λειτουργός MSc, ήταν προσκεκλημένη ομιλήτρια στο εκπαιδευτικό εργαστήριο με θέμα:
«Συνεργαζόμενοι Ενάντια στην Εμπορία στην Εμπορία Ανθρώπων και την Ενδοοικογενειακή Βία – εστιάζοντας και στον προσφυγικό πληθυσμό στην Ελλάδα»
που συνδιοργάνωσαν οι φορείς: Ανθρωπιστική Πρωτοβουλία ΓΕΦΥΡΕΣ, Salvation Army (Στρατός της Σωτηρίας) & Global Center for Women and Justice του Πανεπιστημίου του Vanguard με την υποστήριξη του Γραφείου του Εθνικού Εισηγητή για την Καταπολέμηση Εμπορίας Ανθρώπων.
Κατά την εισήγησή της με τίτλο: «Οι άνθρωποι που νοιάζονται για τους ανθρώπους – Οι Προκλήσεις που αντιμετωπίζουν όσοι αποτελούν μέρος της «αλυσίδας» που μάχεται την Ενδοοικογενειακή Βία και την Εμπορία των Ανθρώπων», αναδείχθηκαν καίρια ζητήματα που άπτονται του ρόλου του συμβούλου που υποστηρίζει ψυχοκοινωνικά γυναίκες θύματα ενδοοικογενειακής & συντροφικής βίας.
12. Πέντε υποδείξεις που θα σας βοηθήσουν να επιλέξετε έναν καλό ψυχοθεραπευτή
Η ψυχοθεραπεία μπορεί να είναι η μόνη σχέση μέσα στην οποία μπορεί κάποιος να βρει την ευκαιρία να κάνει ένα καινούριο ξεκίνημα. Αυτός είναι ο λόγος που είναι πολύ σημαντικό να προσπαθήσετε να επιλέξετε έναν καλό θεραπευτή.
1. Επιλέξτε έναν ψυχοθεραπευτή που σας ακούει
Όταν αρχίζω να δουλεύω με κάποιον προσπαθώ να δίνω ιδιαίτερη προσοχή σε ό,τι μου λέει για τον εαυτό του/της και την κατάστασή του/της. Έχω διαπιστώσει ότι ένας εκπληκτικά μεγάλος αριθμός παθήσεων που συχνά συμπεριλαμβάνουν αρκετά σοβαρά προβλήματα υγείας, μπορούν να γίνουν κατανοητά και να επιλυθούν ενώνοντας τα κομμάτια της εξιστόρησης του θεραπευόμενου.
Όπως, για παράδειγμα, όταν μου παρέπεμψαν μια γυναίκα 40 ετών επειδή αντιμετώπιζε προβλήματα ύπνου τα οποία σχετίζονταν με δυσκολίες στην αναπνοή και σφίξιμο στο στήθος και που έτειναν να γίνονται εντονότερα τις βραδινές ώρες. Για το λόγο αυτό έπαιρνε διάφορα φάρμακα.
Όμως μετά από λεπτομερή συζήτηση και κοινή ανάλυση του ιστορικού της πάθησής της τα πράγματα άρχισαν να αλλάζουν.
Κατάφερε να κάνει συνδέσεις αναφορικά με το πού και το πώς ξεκίνησε η πάθησή της και έτσι να καταλάβει πώς διαφορετικά γεγονότα της καθημερινότητάς της συμπίπτουν με το αναπνευστικό πρόβλημά της. Ως συνέπεια άρχισε να χαλαρώσει το βράδυ και να καταφέρνει να κοιμάται. Επίσης έγινε περισσότερο απαιτητική με τους ανθρώπους που εργάζονταν γι’ αυτήν, όπως και με εμένα. Άρχισε να αναθέτει περισσότερα πράγματα στους άλλους οπότε κατά κάποιο τρόπο ξαλάφρωσε από κάποια πράγματα που την επιβάρυναν.
2. Αποφύγετε θεραπευτές που βιάζονται να βγάλουν συμπεράσματα
Πιστεύω ότι είναι πολύ σημαντικό να μην βγάζουμε βιαστικά συμπεράσματα από τα προβλήματα που φέρνουν οι θεραπευόμενοι. Όταν εποπτεύω, συχνά απογοητεύομαι όταν ακούω πόσο γρήγορα ένας θεραπευτής φτάνει σε μία υπόθεση για την κατάσταση ενός θεραπευόμενου. Προσπαθώ να τους επισημάνω ότι από τη στιγμή που αρχίζουν να το κάνουν αυτό, να βγάζουν δηλαδή βιαστικά συμπεράσματα, εμποδίζουν την αντίληψη και την θεραπευτική διαδικασία.
3. Σας βοηθάει ο θεραπευτής σας να ενώσετε τα κομμάτια του ιστορικού των συμπτωμάτων σας και της ζωής σας;
Είναι πολύ σημαντικό να καταγραφεί όσο το δυνατόν πιο λεπτομερώς το ιστορικό του θεραπευόμενου.
Είναι συνηθισμένο να βλέπω ενήλικες που μου τους έχουν παραπέμψει για προβλήματα κατάθλιψης ή άγχους. Μέχρι να έρθουν στο γραφείο μου μπορεί να έχουν επισκεφτεί πολλούς θεραπευτές και να έχουν πάρει κάθε είδους φάρμακο. Συχνά είναι ξεκάθαρο ότι η διάγνωση της κατάθλιψης έχει επικρατήσει και έχει αποσπάσει την προσοχή όλων των προηγούμενων θεραπειών, αλλά συχνά αυτό είναι παραπλανητικό.
4. Μπορεί να σκεφτεί ο θεραπευτής σας πέρα από τα περιγραφόμενα συμπτώματα;
Η κατάθλιψη και το άγχος συχνά γίνονται καλύτερα αντιληπτά ως συμπτώματα άλλων παθήσεων και εμπειριών που συνέβησαν παλαιότερα στη ζωή του θεραπευόμενου. Το σημαντικό είναι να βρείτε έναν τρόπο να ξεκινήσετε τη θεραπεία με τρόπο που να αναπτύξετε μια ξεκάθαρη εικόνα για το χρονικό σημείο που ξεκίνησαν τα προβλήματα. Αυτό απαιτεί χρόνο και υπομονή. Είναι πολύ εύκολο να γίνουμε ανυπόμονοι, ακόμη και να αντιδράσουμε όπως θα αντιδρούσε η οικογένεια του θεραπευόμενου και έτσι να αποκλείσουμε τρόπους κατανόησης των καταστάσεων.
Συχνά υποβόσκει κάποιο ιστορικό τραύματος πίσω από τα περιγραφόμενα συμπτώματα
Τα τραυματικά γεγονότα μας κατακλύζουν, το τραύμα είναι ένα είδος σοκαριστικής εμπειρίας που δεν αντέχουμε να σκεφτόμαστε.
Ένας τρόπος για να διαχειριστούμε το τραύμα είναι να το αποκόψουμε από τη συνείδησή μας, να αποστασιοποιηθούμε από την εμπειρία, να στραφούμε μακριά από αυτήν και να προσπαθήσουμε να συνεχίσουμε να ζούμε σαν να μην συνέβη.
Αυτή ήταν μία απαραίτητη αμυντική αντίδραση που χρησιμοποιήσαμε τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή που συνέβη το τραυματικό γεγονός. Οπότε η εμπειρία αποκόπτεται και μπορούμε να αισθανθούμε σαν να μην είναι εκεί πλέον αλλά αυτό είναι παραπλανητικό και συχνά το τραυματικό περιεχόμενο που απομονώθηκε ασκεί αρνητική επίδραση στο μυαλό, στον ψυχισμό και στα σώματά μας.
Όταν ένα τέτοιο πράγμα μένει ανεξερεύνητο αναπτύσσονται και άλλα συμπτώματα, όπως κατάθλιψη και άγχος. Μόνο με ένα προσεκτικό χτίσιμο της πλήρους εικόνας της ζωής ενός ανθρώπου μπορούμε να φτάσουμε στη ρίζα του τραύματος από όπου αναπτύσσονται και άλλα συμπτώματα.
Πολλοί άνθρωποι έρχονται για θεραπεία επειδή είχαν άσχημα ξεκινήματα στη ζωή τους. Μπορεί να μεγάλωσαν σε σπίτια όπου οι καβγάδες ήταν συχνό φαινόμενο και ίσως υπήρχε βία και κακοποίηση. Μπορεί να μεγάλωσαν σε σπίτια με τραυματικές εμπειρίες.
5. Επιλέξτε έναν θεραπευτή που είναι ξεκάθαρος αναφορικά με τα όριά του και τον τρόπο που δουλεύει
Οι θεραπευτές που είναι πολύ ξεκάθαροι σχετικά με τα όρια, που είναι προβλέψιμοι, το κάνουν για να βοηθήσουν να αναπτυχθεί μια ατμόσφαιρα εμπιστοσύνης στην θεραπεία. Αν συμβεί αυτό, τότε πιθανότερα κάποιες από τις αμυντικές στάσεις και αντιδράσεις του θεραπευόμενου μπορεί να υποχωρήσουν.
Ο θεραπευόμενος μπορεί να γίνει περισσότερο αυθόρμητος
Να χαλαρώσει
Να δημιουργήσει μέσα στην θεραπεία
Αυτός ο αυθορμητισμός είναι ένα σημάδι ότι κάτι υγιές και θεραπευτικό συμβαίνει. Πιστεύω ότι αν οι θεραπευτικές συνθήκες μπορούν να διατηρηθούν θα βοηθήσουν αυτή την κατάσταση να συνεχιστεί. Όταν συμβαίνει αυτό, πιστεύω ότι ο θεραπευόμενος βρίσκει την ευκαιρία να κάνει ένα καινούριο ξεκίνημα.
Πηγή: psychcentral.com Συγγραφέας: Toby Ingham Απόδοση: Έφη Μεσιτίδου Επιμέλεια: PsychologyNow.gr
13. Διαφορές μεταβίβασης μεταξύ S.FREUD & M.KLEIN
Η κατανόηση των μεταβιβαστικών φαινομένων των δυο προσεγγίσεων (S. Freud και M. Klein) προϋποθέτει την εις βάθος γνώση της κάθε θεωρίας.
Ωστόσο, μέσα από το κείμενο προς μελέτη διαφάνηκε ότι οι διαφορές τους ως προς:
1. την έννοια του αντικειμένου (το πως νοηματοδοτεί η κάθε προσέγγιση το αντικείμενο και τι χαρακτηριστικά ή ιδιότητες του αποδίδει)
2. την προέλευση των συγκρούσεων
3. το ναρκισσιστικό στάδιο
4. την διαδικασία εσωτερίκευσης/ενδοβολής και προβολής και κατ’ επέκταση των ταυτίσεων
παράγουν διαφορετικές ερμηνείες στα μεταβιβαστικά φαινόμενα που αναπτύσσονται εντός της ανάλυσης, διότι βλέπουν υπό διαφορετικό
πρίσμα το υποκείμενο προς ανάλυση (υπό το πρίσμα της ενόρμησης VS υπό το πρίσμα των αντικειμενοτρόπων σχέσεων)
Αναλυτικά όλη η δημοσίευση στον ακόλουθο σύνδεσμο:
14. Εργαστήριο με θέμα “Χτίζοντας Υγιείς Συντροφικές Σχέσεις”
Στο πλαίσιο της Θεματικής Εβδομάδας Ενημέρωσης και Ευαισθητοποίησης για τις Έμφυλες Ταυτότητες που θέσπισε το Υπουργείο Παιδείας το σχολικό έτος 2016-17 στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, το Συμβουλευτικό Κέντρο Γυναικών Δήμου Χαλανδρίου συνεργάζεται με σχολεία της Αττικής, πραγματοποιώντας βιωματικά προγράμματα σε μαθητές και μαθήτριες Γυμνασίου και Λυκείου.
Συγκεκριμένα, στις 24 Μαϊου, η κοινωνική λειτουργός- ψυχοδυναμική ψυχοθεραπεύτρια Αναστασία Γαλακτίδου και η ψυχολόγος-οικογενειακή θεραπεύτρια του Συμβουλευτικού Κέντρου Κορίνα Στρατή θα πραγματοποιήσουν βιωματική δράση στους μαθητές και τις μαθήτριες της Γ’ τάξης του 1ου Γυμνασίου Βούλας με θέμα “Χτίζοντας Υγιείς Συντροφικές Σχέσεις”, διάρκειας 2 ωρών.
Στόχος της συνεργασίας αυτής είναι η προαγωγή της ισότητας και της σύναψης υγιών συντροφικών σχέσεων. Οι μαθητές και οι μαθήτριες ενθαρρύνονται να αναγνωρίζουν τη σημασία της υγιούς επικοινωνίας και τα χαρακτηριστικά των σχέσεων που βασίζονται στα ίσα δικαιώματα και να αναπτύξουν τις δεξιότητες, τις στάσεις και τις συμπεριφορές για τη δημιουργία και διατήρηση υγιών σχέσεων.
15.Συζήτηση με θέμα: Βία και Διακρίσεις κατά των γυναικών
Την Τρίτη, 10 Νοεμβρίου 2015, ο Δήμαρχος Χαλανδρίου Σίμος Ρούσσος υποδέχτηκε στην αίθουσα εκδηλώσεων του Δήμου Χαλανδρίου δημοσιογράφους και στελέχη της τοπικής αυτοδιοίκησης τον Laiou Dumitru, Δήμαρχο Comuna Ceplenita, Νομός Iasi, Petrariu Maria Adriana, Δήμαρχο Comuna Vanatori, Νομός Iasi και Paul Voicu, Αντιδήμαρχο Alba Iulia και κοινωνικών φορέων από τη Ρουμανία (Βουκουρέστι, Ιάσιο και Alba Julia), καθώς και την Κορίνα Βασιλοπούλου, περιφερειακή σύμβουλο Αττικής σε μια εκδήλωση με θέμα Βία και Διακρίσεις κατά των Γυναικών.
Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του Στρατηγικού έργου FEMRO με αντικείμενο την Ειδίκευση και Επανειδίκευση Ανθρώπινων πόρων για την ένταξη των γυναικών στην αγορά εργασίας και την καταπολέμηση των έμφυλων διακρίσεων στην κοινωνική και εργασιακή ζωή. Το εν λόγω έργο χρηματοδοτείται από το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Ανθρώπινου Δυναμικού της Ρουμανίας. Συνδιοργανωτές στην εκδήλωση ήταν το Κέντρο Δια Βίου Μάθησης ΤΕΧΝΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ (διακρατικός εταίρος στο έργο) και ο Δήμος Χαλανδρίου.
Ο Δήμαρχος Χαλανδρίου απηύθηνε χαιρετισμό, κατά τον οποίο παρουσίασε τη φιλοσοφία της Δημοτικής Αρχής όσον αφορά στη λειτουργία των κοινωνικών δομών της και τη χρησιμότητά τους σε συνθήκες βαθιάς οικονομικής κρίσης. Ειδικότερα, αναφέρθηκε στη δράση του Συμβουλευτικού Κέντρου Γυναικών, υπογραμμίζοντας τη συμβολή του στην πρόληψη και αντιμετώπιση της έμφυλης βίας.
Περαιτέρω, στην εκδήλωση αναλύθηκαν οι μορφές και η έκταση του φαινομένου της έμφυλης βίας από τα στελέχη του Συμβουλευτικού Κέντρου Γυναικών Δήμου Χαλανδρίου (κοινωνική λειτουργός-Αναστασία Γαλακτίδου, κοινωνιολόγος-Μπάκου Βάσια, νομικός-Μιρέλα Παπαχλιμίντζου, ψυχολόγος-Κορίνα Στρατή). Παράλληλα, παρουσιάστηκε εκτενώς το έργο του Κέντρου, καθώς επίσης και εμπειρικά δεδομένα από την τριετή λειτουργία της δομής. Το Συμβουλευτικό Κέντρο Γυναικών Δήμου Χαλανδρίου αποτελεί το μοναδικό εξειδικευμένο πλαίσιο υποστήριξης γυναικών θυμάτων βίας στη Βορειοανατολική Αττική. Έως σήμερα έχει δεχτεί 406 αιτήματα από γυναίκες που έχουν υποστεί βία οποιασδήποτε μορφής (σωματική, ψυχολογική, οικονομική, σεξουαλική).
Ακολούθησε συζήτηση μεταξύ των παρευρισκομένων σχετικά με τις δυνατότητες και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι φορείς υποστήριξης των γυναικών σε Ελλάδα και Ρουμανία. Στη συζήτηση έκανε παρέμβαση η Κορίνα Βασιλοπούλου, περιφερειακή σύμβουλος Αττικής, θέτοντας ως ζήτημα το πλαίσιο λειτουργίας των δομών στη Ρουμανία σε αντιπαραβολή με την Ελλάδα. Στο κλείσιμο της συζήτησης, υπογραμμίστηκε από τους συμμετέχοντες η αναγκαιότητα της περαιτέρω ενίσχυσης των δομών από την πολιτεία και η σημασία συνεργασίας όλων των εμπλεκόμενων φορέων για την ολιστική πρόληψη και θεραπεία του φαινομένου.